انتشار ویدیویی از زنی ایرانی در شبکههای اجتماعی، بحث گستردهای درباره مرز باریک میان جراحی زیبایی، تزریقات مکرر و خطرات پنهان آن ایجاد کرده است. این زن که در ویدیوهای خود مدعی انجام ۳۸۸ بار عمل جراحی زیبایی است، میگوید رکوردی فراتر از آمارهای ثبتشده در کتاب گینس دارد؛ ادعایی که تاکنون بهصورت رسمی تأیید یا تکذیب نشده است.
او در توضیحات خود تأکید میکند همه این اقدامات «جراحی کامل» نبودهاند و بخشی از آنها شامل تزریق ژل، بوتاکس و اقدامات زیبایی کمتهاجمی میشود. با این حال، عدد اعلامشده توجه کاربران و کارشناسان را برانگیخته و بار دیگر موضوع تبعات پزشکی و روانی افراط در زیبایی را به صدر بحثهای عمومی آورده است.
این زن در بخشی از صحبتهایش میگوید علاقه زیادی به تغییرات ظاهری دارد و نگاه دیگران برایش اهمیتی ندارد. به گفته او، تزریقات متعدد باعث شده در حدود ۸ سال گذشته افزایش وزن چشمگیری نداشته باشد، هرچند چنین ادعاهایی از نظر علمی نیازمند بررسی تخصصی هستند. پزشکان بارها هشدار دادهاند که ارتباط دادن تزریق ژل یا بوتاکس به کنترل وزن، پایه علمی مشخصی ندارد و میتواند برای مخاطبان گمراهکننده باشد.
بخش نگرانکننده ماجرا جایی است که او به خارج کردن دندانهایش اشاره میکند و میگوید پزشکان به او هشدار دادهاند که در صورت ادامه این روند، ممکن است دندانهای جدید تنها سه روز دوام داشته باشند. این صحبتها، موجی از واکنشها را در میان کاربران به راه انداخت و بسیاری آن را نشانهای از عوارض جدی و بلندمدت زیبایی افراطی دانستند.
متخصصان زیبایی و جراحان پلاستیک بارها تاکید کردهاند که تزریقات مکرر و بدون ضرورت پزشکی میتواند در آینده باعث بروز عوارضی نظیر تخریب بافت، عفونتهای مزمن، تغییرات غیرقابل بازگشت چهره و پیری زودرس شود؛ بهویژه زمانی که فرد وارد سن میانسالی میشود. حتی در مواردی که عوارض اولیه خفیف به نظر میرسند، پیامدهای دیرهنگام ممکن است سالها بعد خود را نشان دهند.
در عین حال، کتاب رکوردهای گینس شرایط بسیار مشخص و سختگیرانهای برای ثبت چنین رکوردهایی دارد. تأیید رسمی نیازمند اسناد پزشکی معتبر، گزارش پزشکان و بررسی مستقل است. به گفته کارشناسان، بسیاری از افرادی که در شبکههای اجتماعی مدعی ثبت رکورد میشوند، هرگز وارد فرآیند رسمی گینس نمیشوند یا موفق به عبور از مراحل آن نمیگردند.
این ویدیو، فراتر از یک ادعای شخصی، به بحثی اجتماعی درباره فشار زیبایی، نقش شبکههای اجتماعی در عادیسازی افراط و مسئولیت حرفهای پزشکان دامن زده است. جایی که مرز میان انتخاب فردی و خطر عمومی، بیش از هر زمان دیگری نیازمند آگاهی و اطلاعرسانی دقیق است.
