چاقی چگونه حافظه و تمرکز مغز را تضعیف میکند؟

چاقی تنها یک مسئله ظاهری یا مرتبط با اضافهوزن نیست؛ پژوهشهای علمی نشان میدهد این معضل شایع میتواند تأثیرات عمیق و نگرانکنندهای بر عملکرد مغز داشته باشد. مطالعات جدید حاکی از آن است که افزایش وزن و تجمع چربیهای اضافی در بدن، بهویژه در ناحیه شکمی، میتواند سرعت پردازش اطلاعات، حافظه و توان تمرکز را بهطور محسوسی کاهش دهد.
محققان معتقدند چاقی از چند مسیر مختلف بر مغز اثر منفی میگذارد. یکی از مهمترین این مسیرها، افزایش التهاب مزمن در بدن است. بافت چربی، بهویژه در افراد چاق، مواد التهابی ترشح میکند که میتواند به سد خونی–مغزی نفوذ کرده و در عملکرد سلولهای عصبی اختلال ایجاد کند. این التهاب طولانیمدت، بهمرور زمان بر حافظه و قدرت تصمیمگیری اثر میگذارد.
از سوی دیگر، چاقی با کاهش جریان خون مغز ارتباط مستقیم دارد. کاهش خونرسانی مناسب به مغز، بهمعنای دریافت کمتر اکسیژن و مواد مغذی توسط سلولهای عصبی است؛ عاملی که مستقیماً میتواند باعث افت تمرکز، کندی واکنشهای ذهنی و خستگی ذهنی شود. در برخی مطالعات، حتی کاهش حجم بخشهایی از مغز که مسئول یادگیری و حافظه هستند، در افراد دارای اضافهوزن گزارش شده است.
اختلال در تعادل هورمونی نیز یکی دیگر از پیامدهای چاقی است. مقاومت به انسولین که در بسیاری از افراد چاق دیده میشود، نهتنها متابولیسم بدن، بلکه عملکرد مغز را نیز تحتتأثیر قرار میدهد. پژوهشها نشان دادهاند مقاومت به انسولین میتواند خطر ابتلا به اختلالات شناختی و حتی بیماریهایی مانند آلزایمر را افزایش دهد؛ تا جایی که برخی دانشمندان از آلزایمر بهعنوان «دیابت نوع سه» یاد میکنند.

نکته نگرانکنندهتر این است که این اثرات محدود به سالمندان نیست. مطالعات انجامشده روی نوجوانان و جوانان نیز نشان میدهد اضافهوزن میتواند توان یادگیری، تمرکز در کلاس درس و عملکرد تحصیلی را کاهش دهد. این یعنی چاقی، در سکوت و بهمرور، کیفیت زندگی ذهنی افراد را تحت فشار قرار میدهد.
با این حال، خبر خوب آن است که این روند در بسیاری از موارد قابل برگشت است. کاهش وزن اصولی، تغذیه سالم، فعالیت بدنی منظم و خواب کافی میتواند التهاب را کاهش دهد، جریان خون مغز را بهبود ببخشد و عملکرد شناختی را تقویت کند. متخصصان تأکید میکنند حتی کاهش ۵ تا ۱۰ درصد وزن بدن میتواند تأثیرات مثبتی بر سلامت مغز داشته باشد.
در نهایت، چاقی نهتنها دشمن قلب و مفاصل، بلکه تهدیدی جدی برای مغز و توان ذهنی محسوب میشود؛ تهدیدی که با اصلاح سبک زندگی میتوان آن را مدیریت و حتی مهار کرد.