بازار کریپتو که تا اوایل پاییز در مسیر قدرتگیری قرار داشت، حالا دوباره نشانههایی از ضعف ساختاری را نشان میدهد؛ ضعفی که نهفقط در نمودار قیمت، بلکه در جریان نقدینگی، رفتار نهنگها، ورودی استیبلکوینها و احساسات کلی بازار قابلمشاهده است. سقوط دوباره بیتکوین به زیر ۹۰ هزار دلار در شرایطی رخ داده که ماه نوامبر با ریزشی ۱۷.۶۷ درصدی بسته شد و فشار فروش همچنان ادامه دارد. حتی کاهش نرخ بهره از سوی فدرال رزرو—که معمولاً جرقهای برای داراییهای پرریسک محسوب میشود—هم نتوانسته ضربهگیر مناسبی ایجاد کند و بازار را از فاز خستگی خارج کند.
مسئله اصلی، نه نرخ بهره، نه دادههای کلان و نه حتی معاملات مشتقه، بلکه کمبود نقدینگی تازه است؛ عاملی که در چرخههای مختلف کریپتو بارها ثابت کرده موتور اصلی رشد واقعی است. طبق دادهها، ورود استیبلکوینها به صرافیها از ۱۵۸ میلیارد دلار در آگوست به ۷۶ میلیارد دلار رسیده؛ یعنی کاهش بیش از ۵۰ درصدی. این عدد فقط یک آمار ساده نیست؛ نشانهای است که میگوید بازار اسپات عملاً خشک شده و خریدهای واقعی بهشدت کاهش یافته است.
این کمبود نقدینگی باعث شده هر رشد کوتاهمدت، حاصل کاهش فروش باشد، نه افزایش تقاضا. بهعبارت دیگر، صعودهای اخیر اگر هم اتفاق بیفتند، کیفیت لازم را ندارند و فاقد جریان پول هوشمند هستند. از سوی دیگر، با وجود افزایش ارزش بازار استیبلکوینهای مشهور مثل USDT و USDC، بخش زیادی از این سرمایه در پرداختهای برونمرزی، هجینگ نهادی و بازار مشتقات قفل شده و به بازار اسپات بیتکوین راه پیدا نمیکند.
همین وضعیت باعث شده شاخصهای احساسات، از جمله فاندینگریتها، حجم معاملات اسپات و شاخص ترس و طمع، همچنان در وضعیت احتیاط و ترس ملایم باقی بمانند. تا زمانی که سرمایهگذاران خرد دوباره به خرید کفها اعتماد نکنند و نقدینگی تازه وارد صحنه نشود، بازار نمیتواند یک روند صعودی پایدار را شروع کند—even اگر شرایط کلان مساعد به نظر برسد.
در یک جمله: بازگشت روند صعودی بیتکوین فقط و فقط با ورود پول تازه آغاز میشود؛ نه با امید، نه با روایتها و نه با کاهش نرخ بهره.
